کارشناس مسئول آسیبهای اجتماعی سازمان بهزیستی در گفتگو با پرگار:
شادی شفیعی
بارهاوبارها با واژه کودکآزاری برخورد کردهایم، مفهومی که طیف گستردهای از یک کشیده، نگاه سرزنشآمیز تا تجاوز و قتل کودک را در برمیگیرد. این روزها دیگر کودکآزاری پدیدهای چندان ناآشنا و جدید نیست و تقریباً اکثر افراد درباره آن شنیده یا خواندهاند. کودکان و خانوادههای بسیاری گرفتار این پدیده روحی و اجتماعی هستند، اما به نظر میرسد آزارهای روحی باوجوداینکه درصد بالایی دارند، هنوز موردتوجه خانوادهها قرار نگرفته و عمده تمرکز روی آزارهای جنسی است درحالیکه آسیبهای روانی ناشی از آزارهای نوع اول کم از آسیبهای آزارهای جنسی نیست.
چراغ خاموش
ازآنجاکه آمار درستی در خصوص کودکآزاری در یزد در دست نیست، نمیتوان به قطعیت گفت خشونت علیه کودکان در استان در این سالها با رشد یا کاهش مواجه بوده و اینکه آیا بازتاب رسانهای و یا حساسیت جامعه باعث توجه عمومی به این پدیده شوم شده است. هرچند مقامات رسمی درباره افزایش کودکآزاری هشدار دادهاند، اما چشماندازی در کاهش این خشونتها وجود ندارد. همین چند ماه پیش بود که خبری در مورد اذیت و آزار یک راننده تاکسی اینترنتی به کودکی ۹ساله در یزد خبرساز شد، اما خبری که در بین مسئولان استان خیلی جدی گرفته نشد؛ مثل اکثر پروندههای خشونت علیه کودکان.
تهدید آینده کودک
درباره کودکآزاری تعاریف زیادی آمده است. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، کودکآزاری عبارت است از: “آسیب یا تهدید جسم و روان یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افراد که نسبت به او مسئولیت دارند. این تعریف آسیب جسمانی، روانی، جنسی و بهرهکشی از افراد زیر ١٨ سال را در برمیگیرد.”
حمیده قائمیزاده کارشناس مسئول آسیبهای اجتماعی سازمان بهزیستی استان یزد در گفتگو با پرگار کودکآزاری را اینطور تعریف میکند: انجامدادن یا ندادن کارهایی که باعث آسیب رسیدن به کودک شود و روی ابعاد مختلف رشدش تأثیر بگذارد و آیندهاش را به مخاطره بیندازد، تعریف سادهای از کودکآزاری است.
به گفته این کارشناس بهزیستی استان، تعریف کودک در موازین شرعی و قانونی تفاوتهایی دارند: در شرع به افراد زیر ۱۵ سال طفل میگویند درحالیکه در قانون زیر ۱۸ سال کودک بهحساب میآید و در پیماننامه حقوق کودک هم همین تعریف شده، پیماننامه حقوق کودک را هم جامعه و دولت ما پذیرفته و متعهد به اجرای مفادش است.
ادامه این مطلب در مجله پرگار