تولید مسکن ارزان به لحاظ کیفی در شرایط قابل قبول محقق نخواهد شد

استادیار دانشکده شهرسازی دانشگاه یزد:

تولید مسکن ارزان به لحاظ کیفی در شرایط قابل قبول محقق نخواهد شد

ثریا آسایش

ساخت‌وساز یکی از معیارهای شناخته شده در رشد و توسعه کشورها از گذشته تاکنون بوده و در واقع خانه‌سازی متوالی و پیوسته بیانگر آرامش اقتصادی و ثبات سرمایه‌گذاری است که مردم را تشویق به این امر می‌کند که بالتبع آن، صدها شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می‌شود و به نوعی جریان‌ساز اقتصادی و اجتماعی است اما کشور چنان درگیر مشکلات ریز و درشت شده که موتور محرکه اقتصادی و اجتماعی جامعه از کارافتاده و مردم دست مدد به‌سوی دولت دراز کرده‌اند و سیستم اجرایی متولی ساخت‌وساز در کشور ساده‌ترین و راحت‌ترین گزینه را پیشروی مددجویان قرار می‌دهد که چه‌بسا خود راه‌حل مولد بحران‌های بعدی می‌گردد به نوعی از درون جواب، سؤالات زیادی مطرح می‌شود و در واقع چاره را تحت‌الشعاع قرار داده و مشکل پی مشکل ایجاد می‌کند از این رو متخصصان و متولیان شهرسازی باید بهترین گزینه را انتخاب کرده تا عواقب شهرسازی غیرکارشناسی را به حداقل برسانند از این رو به آسیب‌شناسی این پروژه با دکتر رضا اکبری استادیار دانشکده شهرسازی دانشگاه یزد پرداخته‌ایم تا با ابعاد غیراصولی طرح آشنا شده و عوارض اجرای آن را کنترل کنیم.

رضا اکبری استادیار دانشگاه یزد در خصوص پروژه جهش تولید مسکن دولت سیزدهم می‌گوید؛ مُسکنی برای مشکلات مسکن در شرایط حاد اقتصادی و خاص جمعیتی کنونی جامعه است. اگر در سرزمین شرایط تولید و زیست مطلوب باشد، اشتغال و بالتبع آن درآمد افراد جامعه تأمین‌کننده نیاز خانوار جهت مسکن مناسب خواهد بود و نیازی به مداخله دولت در این امر نیست. اما در شرایط اضطراری فعلی کشور حمایت دولت لازم و ضروری است و جهت حمایت از تهیه مسکن برای جوانان دهه شصت و هفتاد شکی نیست که در غیر این صورت عدم توان تأمین مسکن برای این نسل، دشواری ازدواج و فرزندآوری و … را در پی داشته و حق زندگی نسلی به جهت جهش قیمت مسکن در بازه زمانی سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ تباه خواهد شد! این روند به جریانی متناوب در بین نسل‌ها بدل شده و موجب می‌شود سی‌سال بعد نسل بعدی در چرخه معیوب توالی در هرم سنی و جنسی قرار گیرند.

عضو هیئت‌علمی گروه شهرسازی دانشگاه یزد خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر منابع محدود کشور در وضعیت تحریم‌های ظالمانه پاسخگوی توقع یک مسکن مطلوب و مناسب نیست. قصدی برای نقد سلبی کار در میان نیست و مداخله دولت در ساخت‌وساز مسکن نفی نمی‌شود اما با توجه به مقدورات دولت مسکن ایده‌آل محقق نخواهد شد و نباید شعاری سخن گفت که پروژه جهش مسکن ملی در جهت بهبود شهرسازی در کشور است! لازم است ابتدا دید نسبی را جایگزین مطلق‌گرایی در تحلیل کرده و سپس اظهارنظر کرد.

برای مطالعه ادامه این مطلب ، شماره ۱۷۸ هفته نامه پرگار را از لینک زیر دانلود کنید: