علیرضا عبدی
استان یزد، استانى مرکزی با جاذبه هاى زیست محیطی، تاریخى و غنی محسوب میشود. توسعه در یزد پس از سالهاى جنگ شتاب بیشترى به خود گرفت. برای سالهاى متمادى میانگین نرخ رشد اقتصادى یزد از میانگین کشورى بالاتر بوده است. این نوشتار قصد دارد به نقد اقدامات و فعالیت هاى هشت سال گذشته در یزد بپردازد. بیراه نیست اگر بگوییم مهم ترین اتفاق ٨سال گذشته، ثبت شهرجهانى یزد باشد. یزد در کنار هشت شهر دیگر جهانى شدن را یدک میکشند. یزد اما در مقایسه با دیگر شهرهاى جهانى به خوبی از این موضوع منتفع نشده است. عدم توسعه زیرساخت هاى حمل و نقل درون شهرى و برون شهرى مهمترین وجه تمایز یزد با دیگر شهرهاست. ازدحام وترافیک و دشواری دسترسی به مرکز شهر و مراکز تاریخی موضوعی است که گردشگران را به تنگ آورده است.
حتی به نسبت سال ٩٢، تعداد تخت های قابل اسکان هتل های استان رشد زیادی نداشته است. تولدو در اسپانیا درسال ٢٠١٧ میزبان بیش از یک میلیون گردشگر بوده است که این عدد براى یزد در سالهای قبل کرونا در بهترین حالت ١۵٠ هزار نفر تخمین زده میشود. در حوزه گردشگرى سلامت هم با وجود پیشرفت های محسوس استان نتوانستهایم آنطور که باید به درآمدهاى مناسبی برسیم. این درحالی است که کشور ترکیه با ثبت ۴٨ بیمارستان با شرایط استاندارد کمیسیون مشترک بین المللى(JCI) توانسته در کنار دیگر جاذبه های گردشگرى به درآمد خیره کننده ٣۵ میلیارد دلارى برسد.
شاید تنها دستاورد استان از پذیرش بیماران استان های دیگر، مواجه شدن با سهمگین ترین پیک های کرونا در کشور بوده است تا آنجا که مدتی مرگ خیز ترین نقطه دنیا شناخته میشدیم!
برای مطالعه ادامه مطلب، شماره ۱۷۲ هفته نامه پرگار را از لینک زیر دانلود کنید:
دیدگاهتان را بنویسید